وقتى داريد در «همان جاده» مى‌رانيد و «همان آهنگ» را با ديگرى گوش مى‌دهيد، «همان غذا» را در «همان رستوران» با ديگرى مى‌خوريد، «همان حرف» را با «همان لحن» در گوش ديگرى زمزمه مى‌كنيد - عزيزانِ من - داريد به جنگ طبيعت مى‌رويد. داريد اكوسيستم عشق را برهم‌مى‌زنيد. داريد چوب لاى چرخ جهان مى‌گذاريد. نگذاريد. اين همه دست برديم در طبيعت، خاطر خاك و باد و ابر و باران را آشفتيم، بس است. خاطرِ خاطرخواهانِ جهان را مشوش نكنيم. راه‌ها و موسيقى‌ها و صداها و طعم‌ها و زمزمه‌ها را بگذاريم با يار رفته برود. براى خاطر يارها. براى خاطر يادها. . - طـیــّب